Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010






Ήρθαμε εδώ σήμερα όχι για να σας συμπαρασταθούμε αλλά για να πολεμήσουμε μαζί σας. Είμαστε συμπολεμιστές στον πόλεμο που έχει ανοίξει. Και είναι η στιγμή για τον καθένα μας ν’αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θ’αφήσει. Δεν μας άφησαν κανένα περιθώριο για να ταλαντευόμαστε στα όρια μιας βολικής μιζέριας και χαμοζωής.
Είμαστε μέχρι τέλους μαζί σας σ’έναν κοινό όρκο πίστης για να τελειώνουμε με τους αρχιτέκτονες αυτού του αίσχους που η αξιοπρέπειά μας δεν το αντέχει.
Δεν παλεύουμε εναντίον της διαφθοράς γενικά και αφηρημένα, ενάντια στα λαμόγια γενικά και αόριστα ή για μια κάθαρση μέσα σε ένα σύστημα, που όσο κι αν το πλύνεις το σαπούνι σου χαλάς.
Δεν διεκδικούμε από τους απέναντι τίποτα. Διεκδικούμε την πλατιά ενότητα των ανθρώπων, που ακονίζουν την ευαισθησία τους στο λουρί της ανατροπής.
Δεν τη χωράει ανθρώπου νους τέτοια ντροπή, δεν τη χωράει η συνείδησή μας τέτοια ξεφτίλα.
Όχι άνεργοι εναντίον εργαζομένων. Όχι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου εναντίον συμβασιούχων αορίστου χρόνου. Όχι ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Δεν παίζουμε πια στο γήπεδό τους. Η μόνη σύμβαση που όλοι μαζί συνομολογούμε είναι η αγωνιστική και αρμονική συμφωνία μας να τους στείλουμε από κει που ήρθαν.
Αξιοπρέπεια, Αλληλεγγύη, Αγώνας για την ανατροπή.
Η μόνη δύναμη που τους απέμεινε είναι ο φόβος μας. Όλα τα τερτίπια και τα προσχήματά τους έχουν καταρρεύσει. Γι’αυτό και η Αθήνα έχει μετατραπεί σε μια μπατσοκρατούμενη πολιτεία. Είμαστε πιο δυνατοί απ’όσο φανταζόμαστε. Αυτοί το ξέρουν. Το ξέρουν καλά. Ήρθε η ώρα να το συνειδητοποιήσουμε κι εμείς. Όμορφα παιδιά η παράσταση μόλις άρχισε.

Καλλιτέχνες ενάντια στο μνημόνιο


Προπύλαια, 19 Οκτωβρίου




_