Η παρέλαση των ανέργων

Πλαστικές σημαιούλες και λόγια μεγάλα που εκστομίζουν άνθρωποι μικροί.
«Νοικοκύρεμα του κράτους» απ’αυτούς που το ξεχαρβάλωσαν.
«Εξορθολογισμός της οικονομίας» απ’αυτούς που τίναξαν την μπάνκα στον αέρα από τις αρπαχτές και τις μίζες τους.
Μια χωματερή ψυχών και σωμάτων για όσους περισσεύουν είναι το «σοφό» σχέδιο της ευρωπαϊκής ένωσης και των ελλήνων εντολοδόχων της.
Θα τους αφήσουμε να μας αφανίσουν; Αυτό είναι το μοναδικό ερώτημα στο οποίο καλούμαστε να απαντήσουμε.
Στρατιές ανέργων παρελαύνουν. Ντροπιασμένοι άνθρωποι που το φιλότιμό τους βιάζεται βάναυσα από ξεδιάντροπα ανθρωπάκια. Ανθρωπάκια που κυκλοφορούν πάντα με συνοδεία πολυάριθμων σωματοφυλάκων και θυμίζουν τρομαγμένους μαφιόζους.
Και όταν οι άνθρωποι βουλιάζουν οι φελλοί επιπλέουν.
Θα τους επιτρέψουμε να πειραματίζονται επ’άπειρον στα εργαστήρια του Φρανκεστάιν με τις ζωές μας;
Η αξιοπρέπειά μας είναι το δικό μας πυρηνικό όπλο. Με αυτό θα τους χαλάσουμε. Θα δουν τον Χριστό φαντάρο.
Αν κάποτε δεν είχαμε να χάσουμε παρά τις αλυσίδες μας τώρα που-λόγω λιτότητας- ούτε αυτές υπάρχουν, τι έχουμε να χάσουμε;
Οι νεολαίοι της Ελλάδας παρελαύνουν ευσταλείς προς το πεπρωμένο τους, που είναι η ανεργία. Το δικό μας χρέος είναι ν’αλλάξουμε αυτό που παρουσιάζεται σαν μονόδρομος.
Όλοι στο δρόμο. Εκεί που τα όνειρά μας θα πάρουν εκδίκηση.

_